(مِ یا مَ) [ تر. ] (اِ.) وضع استوار چند تفنگ بر روی زمین بدین نحو که ته آنها را با فاصله کمی از هم روی زمین قرار و سر آنها را به هم تکیه دهند تا به صورت مخروطی درآید.