[ فر. ] (اِ.) گیاهی است پایا از تیره پیچکیان که به کمک پیچکهای خود به دور درختان و تکیه گاههای اطراف میپیچد. ریشه آن به دو صورت است: نازک و استوانهای شکل و متورم و غدهای شکل. ساقه اش به ارتفاع ۳ متر میرسد و برگهایش کامل و به صورت قلب و شفاف و نوک تیز و پایه گلش منتهی به یک و گا ه ب ه دو گل همراه با دو گوشوارک متقابل و فلس مانند است. ریشه متورم آن به صورت پودر به عنوان ملین و مسهل قوی استعمال میشود.